امیر‌ شیشه ای

—

جهانم پر از قهره

دلم اخه جنس یک گلبرگه

هر طرف و نگاه کنم یه عالمه رنگ میبینم

انگشت به دلم بزن ، یهو همه جا سیاهی میبینم

اخه خدا چرا من و اینقدر لوس درست کردی

چرا سلول سلولمو شیشه‌ای سرهم کردی

هرچی هم قد میکشم بیشتر عزلت میکشم

ادمای دور و‌ برم بیشتر دورمو خط میکشن

سخت تر میشن و من و دیگه دوست ندارن

باهام همش قهر‌میکنن ، تو یه کنجی تنها میذارن

دلم‌ میخواد دود بشم سریع بیام اون بالاها

شاید اونجا دیگه نبود امیر لعنتی اینقده تنها